Airconditioning in het buitenhuis…

 

In de hele rondrit door Brabant en Limburg moet ik me op tijd melden bij het eerste adres.

Voor onze vaste klant Carrier Airconditioning op pad heet dit.

Waarschijnlijk staat een monteur te wachten op apparatuur om deze te kunnen installeren.

 

Budel, vlakbij Weert dus op tijd vertrokken.

Ik arriveer bij een hek met bel en camerabewaking.

Het erachter gelegen terrein is afgesloten door hoge hekken en veel hoge begroeiing.

Geen idee wat ik aan ga treffen.

Ik zie geen busje van Carrier staan dus kan het zijn dat deze al op het terrein is.

We bellen maar brutaal aan.

Na een minuut of 2 zwaaien de hekken open. Een lang pad naar een grote woning wordt zichtbaar. Er komt een mevrouw naar buiten en deze zegt dat ik de weg best achteruit op mag als ik het aandurf. Ze houdt de poort liever gesloten.

Ik durf het aan en steek de trailer achteruit het pad op en verdwijn met het hele spul achter de hekken en de begroeiing.

 

Mevrouw weet wat ik kom doen en loopt voor me uit naar de achterkant van de woning.

Bij een mooi zwembad vraagt ze me of ik de apparatuur bij een deurtje van een bijgebouwtje kan plaatsen.

“De installateur komt morgen pas en staat het me daar niet in de weg. Koffie”?

Een bakkie lust ik wel maar vouw ik vast de laadklep uit en los de pallet en rol met de palletwagen achterom naar het zwembad.

Ik laat de pallet zakken en ruim de palletwagen en laadklep weer op.

De koffie staat klaar op een tafeltje bij het zwembad.

Mevrouw zie ik nergens en leg de papieren vast klaar om af te laten tekenen.

Ik mijmer in de ochtendzon en verbaas me een beetje over de hoeveelheid ligbedden en zitjes rond het zwembad. Ik zie hangmatten in de bomen en krijg het idee dat hier vaak meerdere mensen tegelijk aanwezig zijn.

Een goed gevulde bar onder de overkapping, een BBQ waar je U tegen zegt enzovoort.

 

Mevrouw is er ineens weer en tekent af. Heeft ze nu wat anders aan?

Mag ik even van het toilet gebruik maken? Dit mag.

Binnen rechts aanhouden, zie je het vanzelf.

Verdorie, zelfs een bordje op de wand welke wijst naar de toiletten.

3 urinoirs en 2 vaste wc’s bij de heren… maar geen deuren of scheidingswandjes.

Ik was mijn handen en zie ineens bakjes met condooms.

Ohoh… is dit wat ik denk dat het is?

 

Ik pak buiten mijn papieren weer op, bedank mevrouw voor de gastvrijheid en wil weer vertrekken.

“Ik hou wel van jonge mannen met spierbundels en blond haar” zegt mevrouw ineens…

Huh? Pardon?

“Je hebt vast al wel begrepen in wat voor soort club je nu bent, lijkt het je leuk om eens een avondje mee te doen?”

“Zeg het maar, speel ik je gastvrouw en mag je gratis naar binnen”.

Met een kop als een biet bedank ik voor het aanbod en maak dat ik weg kom.

 

Ik draai het hek voorzichtig weer uit en rij iets te hard weer terug naar de snelweg.

Succes installateur… indien je blonde haren hebt maak je een lange dag…